Αυτό το καλοκαίρι είχα την πιο εκπληκτική ευκαιρία να επανασυνδεθώ με την Anne Belovich, έναν γνωστό και αγαπημένο ρόλο που άφησε το σημάδι της σε τόσα πολλά. Η Άννα έζησε μια μακρά και όμορφη ζωή και δυστυχώς πέθανε λίγο μετά τη στροφή του 97 αυτό το περασμένο φθινόπωρο.
Είμαι τόσο ευγνώμων που έχω πάρει την ευκαιρία να την γνωρίσω και είμαι τόσο εμπνευσμένος από το πόσο πλήρως και γενναιόδωρα έζησε τη ζωή της.
Αυτή η ιστορία είναι μακρά, οπότε αποφασίσαμε να το σπάσουμε σε τέσσερα μέρη. Το πρώτο μέρος είναι για το πώς γνώρισα την Anne και τη δημιουργία του Rose Garden.
Το δεύτερο μέρος είναι για το πώς βοηθάμε να διατηρήσουμε την εξαιρετική συλλογή των τριαντάφυλλων και τη διαδικασία που χρησιμοποιήσαμε για να διαδώσουμε μερικούς από τους σπάνιους θησαυρούς της.
Στο τρίτο μέρος, μοιράζομαι περισσότερα για τη συλλογή μας Rose εδώ στο αγρόκτημα και τις πηγές μου για σπάνιες, δύσκολες ποικιλίες.
Και το τέταρτο μέρος είναι μια θαυμάσια συνέντευξη με την Anne που θα σας αφήσει σε δάκρυα – ήταν μια από τις πιο εμπνευσμένες γυναίκες που έχω γνωρίσει ποτέ. Ελπίζω να απολαύσετε αυτήν τη σειρά.
Έχω συλλέξει σπάνιες, κειμηλιακές ποικιλίες τριαντάφυλλων για σχεδόν 20 χρόνια τώρα. Λίγο μετά που αγοράσαμε το σπίτι μας στη χώρα, πήγα να δουλέψω προσπαθώντας να μεταμορφώσω το στρέμμα μας με τέλεια περιποιημένο γκαζόν σε έναν άγριο, μαγικό μυστικό κήπο εμπνευσμένο από όλα τα αγγλικά βιβλία κηπουρικής που έβλεπα στη βιβλιοθήκη.
Λίγα χρόνια στο ταξίδι μου στην κηπουρική, έγινα ένας πλήρης αγρότης λουλουδιών και έλαβα την πρώτη μου επιχορήγηση για να δοκιμάσω ένα ευρύ φάσμα τριαντάφυλλων που ήταν γνωστό ότι έχουν πραγματικά μεγάλους τριαντάφυλλους κατάλληλους για κοπή. Ορισμένες από τις ποικιλίες ήταν από εδώ στα κράτη, αλλά πολλοί έπρεπε να εισαχθούν από το εξωτερικό, το οποίο ήταν μια πολύ περίπλοκη, χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία.
Η περιοχή μας USDA Plant Inspector με συνέδεε με έναν τοπικό ρόλο που ήταν πολύ έμπειρος όταν ήρθε στη διαδικασία εισαγωγής και προσφέρθηκε γενναιόδωρα να με περπατήσει σε όλα τα βήματα και να μου δείξει την εγκατάστασή της για τα φυτά καθυστέρησης μόλις έφτασαν στα κράτη. Και έτσι γνώρισα την Anne Belovich.
Η Άννα είναι κάπως θρύλος στον κόσμο του τριαντάφυλλου και έχει εμπνεύσει τόσους πολλούς με το πάθος και τη γενναιόδωρη κοινή χρήση. Η αγάπη της για τα τριαντάφυλλα ήταν μεταδοτική και ενώ ήρθε στην κηπουρική αργότερα στη ζωή (μεγάλωσε το πρώτο της τριαντάφυλλο στις 60), έβγαλε τον πλανήτη και συγκέντρωσε τη μεγαλύτερη συλλογή από γιγαντιαία τριαντάφυλλα στη Βόρεια Αμερική και κατέληξε να γράφει πέντε βιβλία για το θέμα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που επισκέφτηκα τον κήπο της, που ήταν σαν να μπαίνω σε έναν άλλο κόσμο. Η Άννα και ο σύζυγός της Max ήταν τόσο ζεστοί οικοδεσπότες και μου έδωσαν ένα απόγευμα της εποχής τους, με περπατούσαν μέσα από όλους τους όμορφους κήπους και δεκάδες arbors που πνίγηκαν σε καροτσάκια από τριαντάφυλλα που ήταν έτοιμα να ανθίσουν.
Κάθε φορά που σκέφτηκα ότι ήμασταν στο τέλος της περιοδείας, θα μετατρέψαμε μια γωνία σε ένα άλλο τμήμα του κήπου που γεμίζει με ποικιλίες που είχα διαβάσει μόνο σε βιβλία.
Μετά από αυτή την πρώτη επίσκεψη, η Άννα μου έδωσε την άδεια να επιστρέψω όσο συχνά ήθελα και επέστρεψα μερικές φορές εκείνη την εποχή για να περιπλανηθώ και να απολαύσω σε όλη τη μαγεία. Ήταν ένα απόλυτο θέαμα που βλέπεις.
Πήρα τόσο πιασμένα με το αγρόκτημα και σηκώνω τα παιδιά και προσπαθώντας να κρατήσω το κεφάλι μου πάνω από το νερό που έχασα την επαφή με την Άννα, αλλά κάθε Ιούνιο, όταν όλα τα παλιά τριαντάφυλλα θα άνθισαν στον κήπο μου, θα ήθελα να την σκεφτώ και πολύ για να επιστρέψω.
Γρήγορα προωθήστε περίπου δώδεκα χρόνια και τελικά είχαμε ένα μεγαλύτερο κομμάτι γης για να καλέσουμε το δικό μας. Όταν πήραμε το αγρόκτημα ήταν μια κενή πλάκα ενός πεδίου χωρίς καμία δομή. Ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς τι θα μπορούσε να γίνει, αλλά ένα από τα πράγματα που ήξερα ότι ήθελα να συμπεριλάβω ήταν ένας κήπος Rose – και να γεμίσει το αγρόκτημα με τόσες σπάνιες και κειμηλιακές ποικιλίες, όπως θα μπορούσα ενδεχομένως να πάρω τα χέρια μου.
Έτσι πήγα στη δουλειά που συλλέγουν φυτά από ένα ευρύ φάσμα φυτωρίων και ειδικών καλλιεργητών σε ολόκληρη τη χώρα. Συνολικά, συγκέντρωσα περισσότερες από 250 μεμονωμένες ποικιλίες και σχεδόν 1.000 φυτά.
Μόλις συγκεντρώσω όλα τα φυτά, ο Becky Crowley (ο οποίος ήρθε από την Αγγλία για να με βοηθήσει να σχεδιάσω το αγρόκτημα) και πήρα να δουλέψω να χαρτογραφήσω πού θα πήγαιναν όλοι. Στην Αγγλία, υπάρχουν τόσοι πολλοί θεαματικοί κήποι για να επισκεφθείτε από πού μπορείτε να αντλήσετε έμπνευση. Αλλά εδώ στη δυτική ακτή, οι εγκατεστημένοι κήποι είναι λίγοι και πολύ μακριά, και η εύρεση οποιουδήποτε με παλιομοδίτικα τριαντάφυλλα είναι μια σπάνια απόλαυση.
Περάσαμε πολύ χρόνο στο αγαπημένο μου τοπικό νηπιαγωγείο, Christianson’s, και οι ιδιοκτήτες John και Toni ήταν αρκετά γενναιόδωροι για να μας αφήσουν να περιηγηθούμε και στον προσωπικό τους κήπο. Τόσο το νηπιαγωγείο όσο και ο κήπος του σπιτιού τους ήταν απίστευτα εμπνευσμένοι. Ήταν κατά τη διάρκεια μιας από τις συνομιλίες μας που ήρθε η Anne Belovich και αποφάσισα να φτάσω έξω και να δούμε αν μπορούσαμε να της επισκεφτούμε.
Πολλά χρόνια είχαν περάσει από τότε που μιλήσαμε για τελευταία φορά, αλλά η Άννα, τώρα στα τέλη της δεκαετίας του ’90, ήταν ακόμα εξίσου θαυμάσιος όπως είχα θυμηθεί.
Ενώ δεν είχε την ενέργεια για να μας πάρει προσωπικά γύρω από τον κήπο, η υπέροχη οικογένειά της έδωσε στις κυρίες και εγώ μια περιοδεία και στη συνέχεια μας έστειλε χαλαρά με τα clippers και τα σημειωματάρια μας για να κόψουμε όσα τριαντάφυλλα μπορούσαμε.
Την τελευταία φορά που επισκέφτηκα, οι εκτεταμένοι κήποι και οι χώροι ήταν τέλεια περιποιημένοι. Τα κρεβάτια ήταν άκρα και στροβιλισμένα, τα τριαντάφυλλα εκπαιδεύτηκαν για τα όμορφα arbors και τις καμάρες τους, και τα στρέμματα του γκαζόν ήταν πρόσφατα κοπεί.
Αλλά τα χρόνια από τότε, ο Max είχε πεθάνει και η Anne δεν ήταν πλέον σε θέση να συμβαδίσει με το μνημειώδες έργο της διατήρησης των κήπων και μόνο.
Ενώ ήταν ακόμα ένα θέαμα που βλέπεις, η φύση είχε φτάσει και ο κάποτε τέλειος κήπος είχε γίνει άγριος. Τα τριαντάφυλλα ανεβαίνουν ψηλά στα δέντρα, είχαν καταπιεί φράχτες και μικρά κτίρια και πλήρωσαν τελείως τους arbors τους.
Στα πόδια τους, τα βατόμουρα είχαν πάρει και οι δύο ανταγωνίζονταν για τον ίδιο χώρο.
Μετά την περιοδεία μας, όλοι μας ήταν απολύτως συγκλονισμένοι από την άγρια ομορφιά και το μέγεθος της συλλογής της Anne και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε από πού να ξεκινήσουμε.
Έτσι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο σπίτι και να ξεκουραστούμε, να συλλέξουμε τις σκέψεις μας, να συγκεντρώσουμε προμήθειες και να επιστρέψουμε το επόμενο πρωί για να φτάσουμε στη δουλειά.
Η νύφη της Anne, Teddie, μας έδωσε ένα αντίγραφο της λίστας Rose 20+ Page της Anne που περιελάμβανε κάθε ποικιλία στην ιδιοκτησία και την τραχιά τοποθεσία της. Το δύσκολο πράγμα ήταν ότι τα ονόματα τοποθεσιών ήταν η στενογραφία της Anne και δεν ήμασταν σίγουροι ποιο μέρος των κήπων που αναφέρθηκαν και η Άννα δεν μπορούσε να θυμηθεί τι ήταν πού.
Ήμασταν σε θέση να εντοπίσουμε πλαστικές ετικέτες σε διάφορες ποικιλίες, αλλά πολλοί είχαν ξεθωριάσει και ήταν δυσανάγνωστες ή ήταν εύθραυστες και θρυμματισμένες στα χέρια μας.
Έτσι περάσαμε μερικές μέρες προσπαθώντας να ταιριάξουμε τη λίστα Rose στις ποικιλίες που είχαν ετικέτες και να λύσουν τα μυστήρια μέσω της διαδικασίας εξάλειψης και πολλών αναζητήσεων στο Google.
Προσπαθήσαμε το καλύτερο δυνατό για να αναγνωρίσουμε και να ανακουφίσουμε όσο πολλά από τα τριαντάφυλλα μπορούσαμε, αλλά υπήρχαν τόσοι πολλοί που παρέμειναν ένα μυστήριο.
Η μικρή μας ομάδα βρισκόταν με ενθουσιασμό και όλοι πήραν ένα διαφορετικό μέρος του έργου.
Ο Chris πήρε φωτογραφίες και drone footage του ακινήτου, ώστε να μπορέσουμε να δοκιμάσουμε και να δημιουργήσουμε ορόσημα και βασικά σημεία, ενώ ο Becky σκιαγραφούσε όλα τα κρεβάτια, τους φράχτες και τις δομές που σημειώνουν κάθε ποικιλία που μπορούσαμε να εντοπίσουμε για να συνδυάσουμε τελικά με τις φωτογραφίες, ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν πραγματικό χάρτη.
Η Νίνα βρισκόταν σε περιπολία BlackBerry και κόβει μονοπάτια μέσα από τα brambles, ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε στα τριαντάφυλλα. Η Jill πήρε πολύ σοβαρά την επισήμανση και έφτασε στη βάση των φυτών με κάθε απαραίτητο μέσο.
Η Angela συνέδεσε προσεκτικά κάθε ποικιλία και τους πήρε στο νερό και στη σκιά του φορτηγού. Έτρεξα γύρω σαν ένα τρελό άτομο που πήρε εκατοντάδες μοσχεύματα και προσπαθώντας να βοηθήσω να αναγνωρίσω όλα τα μυστήρια.
Έπρεπε να συνεχίσουμε να σταματάμε και να υπενθυμίζουμε ο ένας στον άλλο να αναπνέουμε γιατί ήμασταν τόσο ενθουσιασμένοι για τα τριαντάφυλλα και ακόμα σε σοκ που μας επιτρέπεται ακόμη και σε αυτόν τον μαγικό μυστικό κόσμο που είχε δημιουργήσει η Anne.
Επιστρέψαμε τρεις φορές για να συγκεντρώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο υλικό κοπής, αλλά ένα ρεκόρ heatwave συμπυκνώθηκε το παράθυρο Bloom, το οποίο είναι συνήθως περίπου ένα μήνα, σε 10 σύντομες ημέρες.
Είμαι ακόμα στο δέος για την πρόοδο που σημειώσαμε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Συνολικά, συγκεντρώσαμε περισσότερα από 1.000 μοσχεύματα από τα τριαντάφυλλα της Anne με την ελπίδα να τους διαδώσουμε να αναπτυχθούν στο αγρόκτημα και τελικά να μοιραστούν μερικές από τις πιο σπάνιες ποικιλίες με άλλους.
Στην επόμενη ανάρτηση, θα μοιραστώ τη διαδικασία μας για τη διάδοση των παλιών τριαντάφυλλων μέσω μοσχευμάτων.
Παρακαλώ σημειώστε: Εάν το σχόλιό σας δεν εμφανίζεται αμέσως, καθίστε σφιχτά. Έχουμε ένα φίλτρο ανεπιθύμητων μηνυμάτων που απαιτεί από εμάς να εγκρίνουμε σχόλια πριν δημοσιευθούν.
